Mój OpenSolaris

Minął miesiąc od kiedy zdecydowałem się na instalację drugiego systemu operacyjnego na swoim laptopie. Skąd Solaris? O tym systemie dowiedziałem się przypadkiem przeglądając stronę Sun'a. Wtedy interesowały mnie przede wszystkim komputery z architekturą SPARC (R). Z czasem okazało się, że przeciętny właściciel komputera IBM-PC zawdzięcza tej firmie bardzo wiele. Java to w końcu wynalazek Sun'a. Wiele osób używa zamiast pakietu Office Microsoft'u OpenOffice'a - to też produkt Sun'a.

Będąc jeszcze studentem studiów inżynierskich zainteresowałem się ich systemem UNIX'owym Solaris 10. Był wtedy dostępny za darmo, tyle że bez wsparcia technicznego producenta. Ściągałem to chyba tydzień, a potem okazało się, że nie mam sprzętu na którym by to chodziło. Niewtajemniczonym mogę powiedzieć, że lista kompatybilnego sprzętu jest znacznie krótsza, niż w przypadku Windows'a XP.

Alternatywą dla "masakrowania" dysku ciągłymi zmianami partycji okazał się emulator Oracle VirtualBOX. Maszyna wirtualna miała jednak pewne ograniczenia. Komputer musiał "uciągnąć" dwa systemy operacyjne jednocześnie: hosta i gościa. Laptop pracował jak suszarka - Pentium M 2GHz przy 100% wykorzystania się trochę grzeje.

Miałem zainstalowanego Solaris'a 10 ale z powodu słabego dostosowania do użytkowania z polskim językiem (brak polskich znaków diakrytycznych) dałem sobie z nim spokój. Po przejęciu przez Oracle Sun'a przeglądałem ich serwis informacyjny i natrafiłem na OpenSolaris'a 2009.06. Solaris 10 był już wtedy dostępny jedynie w 90-dniowej wersji testowej. Skoro miałem VirtualBox'a to nie szkodziło mi postawienie sobie następnego "wirtualnego komputera". Wszystko w tym działało normalnie za wyjątkiem dźwięku i komunikatora Pidgin.

Wpadłem na pomysł postawienia sobie takiego systemu w realu. System plików ZFS instalator zrobił sobie sam po wykombinowaniu dla OpenSolaris'a 10GB partycji. Gdyby ktoś próbował zrobić coś takiego, to partycja ma się zaczynać od cylindra nr 0 dysku. Inaczej system się nie zabutuje. Norton Partition Magic pozwala to zrobić w sposób bardzo prosty i przyjemny :-)

Przy instalowaniu systemu nie wpisujcie nowego użytkownika. Wprowadźcie tylko hasło dla super-user'a root. Potem są problemy z logowaniem jako root. Jak będziecie chcieli nowe konto, to sobie złożycie z poziomu systemu. Polską klawiaturę programisty ustawia się metodami "operacyjnymi" według tego co napisali tutaj. Polskie znaki działają normalnie, z resztą ten post powstał pod tym systemem.

Pidgin 2.5.5 nie działał. Prawdę mówiąc chyba miesiąc się męczyłem z kompilacją wersji 2.6.4 na OpenSolaris'a zanim się udało go zainstalować. Udało mi się to zrobić wg recepty zaczerpniętej stąd. To działa, ale trzeba się trochę napocić z instalacją bibliotek do kompilatora gcc.

Mój OpenSolaris wygląda mniej więcej tak:

Ostatnio coraz częściej loguję się do tego systemu zamiast do Windowsa. Szkoda, że nie działa pod nim digityzer mojego tabletu Tecra M4:-( Jako system na biurko powinien się sprawdzić. Polecam do wypróbowania!